- φιλό-ψῡχος
φιλό-ψῡχος, sein Leben liebend, schonend, dah. furchtsam, feig; γυνή Eur. Hec. 348, vgl. Phoen. 597. – Adv. φιλοψύχως, Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
φιλό-ψῡχος, sein Leben liebend, schonend, dah. furchtsam, feig; γυνή Eur. Hec. 348, vgl. Phoen. 597. – Adv. φιλοψύχως, Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κακοψυχία — κακοψυχία, ἡ (Α) 1. κακοφυΐα, κακή φυσική ιδιότητα, κακό φυσικό 2. (κατ επέκτ.) δειλία, ολιγοψυχία. [ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο) * + ψυχία (< ψυχος < ψυχή), πρβλ. μεγαλο ψυχία, φιλο ψυχία] … Dictionary of Greek