- χωρίτης
χωρίτης, ὁ, fem. χωρῖτις, 1) Landbewohner, Einwohner, Aesch. Eum. 988; Landmann, Bauer, Xen. Hell. 3, 2,22; Sp., wie Plut. Sull. 7; Bäuerinn, Luc. D. D. 20, 13. – 2) als adj., ländlich, bäuerlich, Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
χωρίτης
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
χωρίτης — χωρί̱της , χωρίτης countryman masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χωρίτῃς — χωρί̱τῃς , χωρίτης countryman masc dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χωρίτης — ὁ, θηλ. χωρῑτις, ίτιδος, ΜΑ αγρότης, χωρικός αρχ. 1. κάτοικος 2. (κατά τον Ησύχ.) «ὁδηγός». [ΕΤΥΜΟΛ. < χώρα + επίθημα ίτης/ ῖτις (πρβλ. ὁπλ ίτης / ῖτις)] … Dictionary of Greek
χωρῖται — χωρίτης countryman masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χωρῖτιν — χωρίτης countryman fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χωρῖτις — χωρίτης countryman fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοντοχωρίτης — ισσα, ικο ο κάτοικος γειτονικού χωριού ή αυτός που κατάγεται από αυτό. [ΕΤΥΜΟΛ. < κοντ(ο) * + χωρίτης (< χώρα), πρβλ. ξενο χωρίτης, περα χωρίτης] … Dictionary of Greek
χωρίτας — χωρί̱τᾱς , χωρίτης countryman masc acc pl χωρί̱τᾱς , χωρίτης countryman masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CHAURUS seu CHORUS — ventus inter Favonium et Septentrioem Vitruvio, l. 1. c. 6. cui Plinius suffragatur, l. 18. c. 34 Hinc Gratius in Cynegetico, v. 296. Verum ubi Chaurino perfirinxit frigore vesper, Ire placet. Ab Occidente nempe hic ventus, sed a parte… … Hofmann J. Lexicon universale
χωρίτις — ίτιδος, ἡ, ΜΑ βλ. χωρίτης … Dictionary of Greek
χωριτικός — ή, όν, Α [χωρίτης] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον χωρίτη, στον χωρικό, ή ο όμοιος με αυτόν, αγροτικός 2. φρ. «χωριτικὸς ἀνὴρ» χωρικός (Αιλ.). επίρρ... χωριτικῶς Α όπως οι χωρικοί, σαν τους χωρικούς … Dictionary of Greek
