- μυττός
μυττός, mutus, stumm, Hesych.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μυττός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μυττός — μυττός, ον (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἐν[ν]εός (άφωνος) καὶ τὸ γυναικεῑον (αἰδοῑον)». [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. με τη σημ. «άφωνος» συνδέεται με τις συνώνυμες λ. μυττός και μύτις. Δεν είναι βέβαιο αν τα ττ ανάγονται σε κy , (μυττός < *μυ κy ός), ενώ είναι… … Dictionary of Greek
μυττός — dumb masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
MUTONUS vel MUTTUNUS — Numen πριαπῶδες. Mutuni Tutuni nomine Romanis matronis cultum, quod utriusque obscaeni appellationem videtur habuisse. Μυττὸς enim, unde turpi huic Deastro nomen, Graecis τὸ γυναικεῖον proprie significat; quum tamen muttunum et muttonum, ex eo,… … Hofmann J. Lexicon universale
μυκός — (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἄφωνος, ὡς εἴ τις εἴποι μυσαττόμενος». [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ανάγεται στην ΙΕ ρίζα *mū , ηχομίμηση τού υπόκωφου ήχου που παράγεται με κλειστά τα χείλη (πρβλ. μῦ, μύω) και συνδέεται με τα αρχ. ινδ. mūka «άφωνος» και mukka «στόμα». Ο… … Dictionary of Greek
μύτης — μύτης, ὁ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «μυττός». [ΕΤΥΜΟΛ. Τ. που έχει διορθωθεί σε μύτις*] … Dictionary of Greek
μύτις — μύτις, ἡ (ΑΜ) μύτη, ρύγχος αρχ. 1. το μέρος τών σπλάγχνων τών μαλακίων που αντιστοιχεί στο ήπαρ 2. μυττίς * 3. (κατά τον Ησύχ.) «μύτις ἰχθύς θήλεια, ἥτις ἄνευ ἄρρενος οὐ νέμεται καὶ ὁ ἐν[ν]εός καὶ ὁ μὴ λαλῶν καὶ ὁ πρὸς τὰ ἀφροδίσια ἐκλελυμένος».… … Dictionary of Greek
mū̆ -1 — mū̆ 1 English meaning: to murmur, moo (expr.) Deutsche Übersetzung: Schallnachahmung for den with gepreßten Lippen erzeugten dumpfen Laut: “undeutlich reden, unartikuliert murmeln (hence also words for ‘stumm”); mouth, muzzle; den… … Proto-Indo-European etymological dictionary
