μακρο-λογέω

μακρο-λογέω, lang, weitschweifig reden, τί δεῖ μακρολογεῖν περὶ τούτου, Isocr. 3, 63. 4, 66; Aesch. 1, 155; Plat. rep. III, 403 e u. sonst.