- μονόῤ-ῥυθμος
μονόῤ-ῥυθμος, 1) δόμος, bei Aesch. Suppl. 939, von einem bewohnt. – 2) von einem Takt, einer Weise (?).
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μονόῤ-ῥυθμος, 1) δόμος, bei Aesch. Suppl. 939, von einem bewohnt. – 2) von einem Takt, einer Weise (?).
http://www.zeno.org/Pape-1880.