magnidicus

magnidicus

māgnidicus, a, um (magnus u. dico), großsprecherisch, v. Pers., Plaut. mil. 923. Amm. 23, 6, 80: mendacia. Plaut. rud. 515.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • JAXARTES — I. JAXARTES auxilio Aeetae adversus Persen venit, magnidicus et manu promptus. Val. Flacc. Argon. l. 5. v. 596. II. JAXARTES fluv. ingens Sogdianorum, qui in Occid. fluens in mare Caspium se exonerat, Chesel Nigro, qui et Organz Barbaris, et a… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”