Fétis

Fétis
François-Joseph Fétis

François-Joseph Fétis (* 25. März 1784 in Mons; † 26. März 1871 in Brüssel) war ein belgischer Komponist, Musikkritiker und Musikbiograph.

Inhaltsverzeichnis

Leben

Fétis entstammte einer Familie von Musikern und Klavierbauern. Er erhielt ab dem dritten Lebensjahr Violin-, Klavier und Orgelunterricht durch seinen Vater und begann zu komponieren. Im Alter von neun Jahren schrieb er ein Violinkonzert, das an einem Konzert seines Vaters aufgeführt wurde. Er wurde mit der Musik von Wolfgang Amadeus Mozart und Joseph Haydn vertraut, bevor er 1800 nach Paris aufbrach, um sein Studium am dortigen Konservatorium fortzusetzen. Hier hatte er Unterricht in Harmonielehre bei Jean-Baptiste Rey (1760-1822), seine Klavierlehrer waren François Adrien Boieldieu und Louis Pradher (1782-1843). Während Rey nach Rameaus' Theorie unterrichtete, veröffentlichte Charles Simon Catel sein eigenes Lehrwerk. 1807 gewann Fétis den deuxième Second Grand Prix de Rome mit der Kantate Ariane à Naxos nach einem Text von Jacques Bins de Saint-Victor.

Durch vertieftes Studium in Kontrapunkt und Fuge setzte sich Fétis intensiv mit der Musik von Palestrina, Bach und Händel auseinander. Nach seinem Studium hatte er mehrere Musiklehrerstellen im Norden Frankreichs inne, bevor er 1821 eine Professorenstelle für Komposition und Harmonielehre am Pariser Konservatorium erhielt. Hier gründete er 1827 eine musikkritische Wochenzeitschrift, deren Redaktion er alleine übernahm. Dies war sehr zeitaufwändig, denn hierzu musste er alle Konzerte, Ballette und Opernaufführungen besuchen.

1832 kehrte er auf Drängen des neuernannten Königs Leopold I. nach Belgien zurück, um in Brüssel ein neu zu gründendes Konservatorium nach Pariser Vorbild aufzubauen. Dies gelang ihm durch im Laufe der Jahre durch die Verpflichtung bekannter Solisten wie die Violinisten Charles de Bériot, Henri Vieuxtemps, Hubert Léonard, den Organisten Jacques-Nicolas Lemmens, den Komponisten Adolphe Samuel (1824-1894), den Cellisten Adrien-François Servais, die zu Europas besten Pianisten zählende Marie Moke-Pleyel (1811-1875) und andere.

Fétis' größter Verdienst als Musikhistoriker ist die durch ihn erstellte Biographie universelle des musiciens et bibliographie générale de la musique (ein umfassendes Repertorium aller damals bekannten Musiker). 1860 kam es zu einer zweiten Auflage, und 2001 wurde sie erneut aufgelegt. Trotz einiger Irrtümer wird sie von modernen Musikwissenschaftlern immer noch zu Rate gezogen. Durch seine musikwissenschaftlichen Schriften gehörte Fétis zu den führenden Musikforschern französischer Sprache im 19. Jahrhundert und fand auch international große Beachtung.

Seine persönliche Sammlung, die aus mehr als 7.000 Büchern, Dokumenten, Zeitschriften und Partituren aus drei Jahrhunderten bestand, brachte Fétis in eine Stiftung ein, die er der Königlichen Bibliothek Belgiens vermachte.

Werke

Schriften

  • Biographie universelle des musiciens et bibliographie generale de la musique (Firmin Didot Paris 1834-1835) (Neuauflage in 5 Bänden ISBN 2-845-75049-8)
  • Galerie des musiciens célèbres, compositeurs, chanteurs et instrumentistes, contenant leurs portraits lithographiés par les meilleurs artistes, des fac-similés, et leurs notices biographiques, Paris, im Eigenverlag
  • Manuel des compositeurs, directeurs de musique, chefs d'orchestre et de musique militaire, ou Traité méthodique de l'harmonie, des instrumens, des voix et de tout ce qui est relatif à la composition, à la direction et à l'exécution de la musique, Paris, im Eigenverlag
  • Manuel des principes de musique, à l'usage des professeurs et des élèves de toutes les écoles de musique, particulièrement des écoles primaires (2. Aufl.), Paris, M. Schlesinger
  • Traité de l'accompagnement de la partition sur le piano ou l'orgue, Paris, Pleyel
  • La musique mise à la portée de tout le monde : exposé succinct de tout ce qui est nécessaire pour juger de cet art, et pour en parler sans l'avoir étudié, Paris, 1830 (2. Aufl.: Paris, Paulin, 1834).
  • Curiosités historiques de la musique, complément nécessaire de La Musique mise à la portée de tout le monde, Paris, Janet & Cotelle, 1830.
  • Méthode des méthodes de piano, ou Traité de l'art de jouer de cet instrument basé sur l'analyse des meilleurs ouvrages qui ont été faits à ce sujet, gemeinsam mit Ignaz Moscheles: Paris, M. Schlesinger, 1840.
  • Mèmoire sur l'Harmonie Simultanée des Sons Chez les Grecs et les Romains, Paris, Chez Aubri, 1859.
  • Esquisse de l'histoire de l'harmonie consideree comme art et comme science systematique, Paris, Bourgogne et Martinet, 1840.
  • Traité du contrepoint et de la fugue contenant l'exposé analytique des règles de la composition musicale depuis deux jusqu'à huit parties réelles,..., Paris, C.-M. Ozi.
  • Traité complet de la théorie et de la pratique de l'harmonie, Paris, Schlesinger, 1844.

Instrumental

  • 3 Streichquartette vor 1800
  • Sextett für Streichquartettund Klavier zu vier Händen
  • „Grand Duo“ für Violine und Klavier
  • 3 Streichquintette (1860-1862)
  • Konzertouvertüre (1854)
  • 1. Sinfonie in Es-Dur (1862)
  • 2. Sinfonie in g-moll (1883)
  • Fantaisie symphonique für Orgel und Orchester (1865)
  • Konzert h-Moll für Flöte und Orchester (1869)

Kirchenmusik

  • Messe zu fünf Stimmen (1810)
  • Requiem zum Tode der Königin Louise-Marie (1850)
  • Te Deum zum Geburtstag König Leopold I. (1856)
  • „Domine salvum fac regem nostrum“ zur Thronbesteigung König Leopold II. (1865)

Bühnenwerke

  • L'Amant et le mari (Komische Oper in 2 Akten Urauf. 8. Juni 1820 Paris, Théâtre Feydeau)
  • Les Sœurs jumelles (Komische Oper in 1 Akt Urauf. 5. Juli 1823 Paris, Théâtre Feydeau)
  • Marie Stuart en Ecosse (Lyrisches Drama in 3 Akten Urauf. 30. Aug. 1823 Paris, Théâtre Feydeau)
  • Phidias Oper in 2 Akten (1824 Paris)
  • Le Bourgeois de Reims (Komische Oper, 1 Akt Urauf. 7. Juni 1825 Paris, Théâtre Feydeau)
  • La vieille (Komische Oper 1 Akt Urauf. 14. März 1826 Opéra-Comique Paris)
  • Le Mannequin de Bergame Komische (Oper 1 Akt, Urauf. 1. März 1832 Paris, Théâtre Ventadour)

Weblinks


Wikimedia Foundation.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • FÉTIS (F.-J.) — FÉTIS FRANÇOIS JOSEPH (1784 1871) Né à Mons, élève de Rey (harmonie), de Boieldieu et de Pradher (piano), professeur et bibliothécaire au Conservatoire de Paris, Fétis fonde, en 1827, les «concerts historiques» et la Revue musicale . En 1833, il… …   Encyclopédie Universelle

  • fetiş — FETÍŞ, fetişuri, s.n. Obiect considerat ca fiind înzestrat cu o forţă magică, supranaturală, capabil să dea ajutor celui care îl posedă, îl poartă etc. – v. amuletă, talisman. ♦ fig. Idee, principiu etc. care constituie obiectul unei adoraţii… …   Dicționar Român

  • Fetis — Fe tis, a. [OF. fetis, faitis. Cf. {Factitious}.] Neat; pretty; well made; graceful. [Obs.] [1913 Webster] Full fetis was her cloak, as I was ware. Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fétis —   [fe tis], François Joseph, belgischer Musikforscher und Komponist, * Mons 25. 3. 1784, ✝ Brüssel 26. 3. 1871; wirkte seit 1833 als Direktor des Konservatoriums und Hofkapellmeister in Brüssel. Fétis war einer der Begründer der modernen… …   Universal-Lexikon

  • fetiš — fètiš m DEFINICIJA 1. prema vjerovanju primitivnih naroda, sveti predmet koji ima izvanredne moći 2. pren. predmet bezrazložne i opsesivne pozornosti i obožavanja [od čistoće u kući napravila je fetiš] 3. neseksualni predmet koji pobuđuje ili… …   Hrvatski jezični portal

  • Fetis — Fetis, 1) François Josephe, geb. 1784 zu Mons in Belgien, kam 1800 ins Conservatorium zu Paris u. wurde Boieldieus Schüler im Klavierspiel; 1803 begab er sich auf Reisennach Deutschland u. Italien, um die musikalische Production in beiden Ländern …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fétis — (spr. tīs), François Joseph, Musikgelehrter, geb. 25. März 1784 zu Mons in Belgien als Sohn eines Organisten, gest. 26. März 1871 in Brüssel, war 1800–1803 Schüler des Pariser Konservatoriums (Rey, Boieldieu, Pradher), unternahm dann… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fétis — Fétis, François Jos., belg. Musiktheoretiker und Komponist, geb. 25. März 1784 zu Mons, 1818 33 Prof. am Konservatorium zu Paris, dann Kapellmeister und Direktor des Konservatoriums zu Brüssel, gest. das. 26. März 1871; Hauptwerk: »Biographie… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Fetis — Fetis, François Joseph, geb. 1784 zu Mons in Belgien, 1813 Organist bei St. Peter und Prof. an der Musikschule zu Douai, 1818 Prof. am Conservatorium zu Paris, 1833 Director des Conservatoriums der Musik in Brüssel u. Kapellmeister des Königs. F …   Herders Conversations-Lexikon

  • fètiš — m 1. {{001f}}prema vjerovanju primitivnih naroda, sveti predmet koji ima izvanredne moći 2. {{001f}}pren. predmet bezrazložne i opsesivne pozornosti i obožavanja [od čistoće u kući napravila je ∼] 3. {{001f}}neseksualni predmet koji pobuđuje ili… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • Fétis — Sans doute variante de Faitis (voir ce nom), le patronyme est surtout porté en Charente …   Noms de famille

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”